Glæsileg norðurljós væntanleg föstudaginn 12. september...

 

Töluverðar líkur eru á glæsilegum norðurljósum föstudaginn 12. september. Sjá WSA-Enlil Solar Wind Prediction spálíkanið sem er hér fyrir neðan.

Þetta líkan er spáir fyrir um hvenær kórónuskvettur (Coronal Mass Ejection) lenda á jörðinni, ef slíkar eru á leiðinni með sólvindinum. Ein slík og nokkuð öflug virðist stefna á jörðina og vera væntanleg á morgun.

Á hreyfimyndinni má sjá rafgas-skýið stefna á jörðina. Sólin er guli depillinn í miðjunni, en jörðin er græni depillinn hægra megin. Takið eftir hvenær skýið fer fram hjá jörðinni, en dagsetning og tími eru efst í glugganum.

Hringlaga myndin sýnir sólkerfið séð "ofan frá", en kökusneiðin frá hlið.

Takið eftir rennibrautunum undir myndinni og til hliðar við hana. Með þeim er hægt að skoða alla myndina þó hún komist ekki fyrir í glugganum, og lesa leiðbeiningar sem eru neðst í honum.

 

Fleiri myndir eru á vefnum Norðurljósaspá, en nokkrar þeirra eru neðar á þessari síðu.

http://agust.net/aurora

 

 

 

 

 

 Sólvindurinn

Sumir vefskoðarar geta ekki sýnt svona glugga inn í aðra vefsíðu.

Ef myndin sést ekki, þá má reyna að fara beint inn á þessa síðu:

http://www.swpc.noaa.gov/wsa-enlil/

 

 

 

 

 http://www.solarham.net/pictures/regions.jpg

 Sólin í dag

Kórónuskvettan á upptök sín í sólbletti 2158

 

 

 

 http://www.raunvis.hi.is/~halo/leirv.png

 Breytingar á jarðsegulsviðinu undanfarinn sólarhring, mælt í Segulmælingastöðinni í Leirvogi.

 Búast má við mikilli ókyrrð hér meðan norðurljósin sjást yfir landinu.

 

Þvi öflugri sem norðurljósin eru, þeim mun rauðleitari eru þau á þessari spámynd.

Spáin gildir fyrir tímann sem er efst til hægri á myndinni. (= klukkan á Íslandi)

http://www.swpc.noaa.gov/ovation/images/Aurora_Map_N.png

 

 

Fleiri myndir eru á vefnum Norðurljósaspá

Fróðleikur um sólblossa http://www.stjornufraedi.is/solkerfid/solin/solblossar

Fréttir um atburði dagsins: http://www.solarham.net/data/events/sep10_2014_x1.6/index.htm
Radíóamatörar sjá um þessa síðu, en þeir nota einmitt jónahvolfið fyrir fjarskipti heimsálfa á milli.
Fróðleikur og fallegar myndir: http://www.solarham.net

dr. Ulrike Friedrich: Ferðaþjón­usta gæti eyðilagst vegna of margra ferðamanna - Munu ferðamenn leita annað...?

 

 

 

 

"Dr. Ulrike Friedrich, verkefnastjóri hjá þýsku geimvísindastofnuninni hefur miklar áhyggjur af þróun ferðaþjónustunnar á Íslandi Hefur komið tíu sinnum til Íslands Segir fjölgun ferðamanna geta fælt aðra frá. Hún íhugar Grænlandsferð næst." 

Þannig hefst viðtal Morgunblaðsins í dag við þennan Íslandsvin. Sjá frétt hér.

 

Meðal annars stendur í viðtalinu:

"..."Ég ætla ekkert að fara að segja Íslendingum fyrir verkum en sem almennur ferðamaður sem elskar Ísland hef ég fullan rétt til að segja mitt álit. Ef ég væri Íslendingur myndi ég hafa ástæðu til að hafa áhyggjur og koma þeim á framfæri við stjórnvöld. Hvert vilja Íslendingar stefna? Það þarf að vera einhver stefna til staðar þannig að ferðaþjónustan fái ekki að vaxa algjörlega stjórnlaust. Að öðrum kosti eyðileggst hún og ferðamenn munu fara eitthvað annað í leit að fallegu og rólegu umhverfi og náttúru", segir Ulrike, sem er alvarlega að íhuga að ferðast næst til staða eins og Grænlands eða Svalbarða. Hún muni þó að sjálfsögðu koma aftur til Íslands en eigi ekki eins auðvelt með að mæla með Íslandsferð við vini sína, að minnsta kosti muni hún segja þeim að koma ekki hingað yfir hásumarið, frekar að vori eða hausti til"

"...Ég hef allan þennan tíma mælt eindregið með því við vini mína og samstarfsfélaga hérna í Þýskalandi að ferðast til Íslands og skoða þar villta náttúru og dásamlegt landslag. Ísland er mjög vel þróað samfélag með sterkum innviðum og loftslagið þægilegt og heilnæmt. Byggðirnar eru dreifðar og umferðin ekki verið svo mikil. Núna hafa breytingarnar verið svo miklar að þær eyðileggja eða takmarka þessa upplifun ferðamannsins, að mínu mati. Á helstu ferðamannastöðum er alltof mikið af fólki".

 

Kannski var það gosið í Eyjafjallajökli sem vakti athygli útlendinga á Íslenskri náttúru þannig að þeir hafa undanfarna mánuði flykkst hingað í hópum.    Hvaða fréttir hafa þeir að færa eftir Íslandsförina? Eru þær endilega jákvæðar?  Gæti Ísland fallið úr tísku innan skamms? Hættan á því og hruni ferðaiðnaðarins er raunveruleg. Hvað gerum við þá?

Vinur er sá er til vamms segir. Við verðum að taka þessi varnaðarorð dr. Ulrike alvarlega.

Þetta kemur reyndar þeim er þessar línur ritar ekki á óvart, því hann hefur einnig haft af þessu nokkrar áhyggjur. Sums staðar verður ekki þverfótað fyrir erlendum ferðamönnum, náttúruperlur eru orðnar útjaskaðar og sóðalegar, græðgin allsráðandi og friðurinn úti.  Jafnvel margir Íslendingar hafa fengið nóg af ónæðinu og er farið að bera á óþoli.

"Hvert vilja Íslendingar stefna? Það þarf að vera einhver stefna til staðar þannig að ferðaþjónustan fái ekki að vaxa algjörlega stjórnlaust. Að öðrum kosti eyðileggst hún og ferðamenn munu fara eitthvað annað í leit að fallegu og rólegu umhverfi og náttúru", segir Ulrike.

Nú er verið að reisa hótel á hverju götuhorni, eða breyta húsnæði sem áður hýsti fyrirtæki í hótel. Hvað verður um alla þessa fjárfestingu ef ferðamenn hætta að koma til landsins? 

Humm...?

 

 

 

 

Myndina efst á síðunni tók höfundur pistilsins fyrir nokkrum dögum í Brúarárskörðum. Þar var sem betur fer friður og óspillt náttúra.

 

 

 

Ferðamannagildran Ísland - Er Grani bóndi genginn aftur...?

 

 

 

  

Íslendingar eru að stíga mikið óheillaspor sem á eftir að hafa mjög slæm áhrif á orðspor landsins og heimsóknir erlendra ferðamanna. Skammsýni landans er með ólíkindum.

 

Nú á að fara að reisa innheimtuskúra við alla helstu ferðamannastaði. Nú skal sko græða á útlendingunum sem eru að þvælast um landið.  Víða um land má sjá dollaraglampa í augum landans. Nú ætla allir að græða, ekki á fótanuddtækjum í þetta sinn, heldur íslenskri náttúru og gestum okkar.

 

Þegar er farið að innheimta gjald við hverina í Hveragerði, Kerið í Grímsnesi og nú er það Geysir. Í dag bárust fréttir frá Rangárþingi Eystra þess efnis að  verið sé að hugleiða að innheimta af ferðamönnum sem þangað koma, en þar eru meðal annars Skógafoss, Seljalandsfoss, Þórsmörk, Drumbabót, Paradísarhellir, Fimmvörðuháls og frægir jöklar.  Hugmyndir eru uppi um að fara að innheimta stíft í Mývatnssveit fyrir að fá að horfa á fossa og fjöll.

 

Er það fögur framtíðarsýn að sjá tollheimtumenn í skúrum eða vélsleðagöllum við alla helstu ferðamannastaði landsins?

 

Verður það lengi að spyrjast út um víða veröld að landið fagra og friðsæla hafi á undraskömmum tíma breyst úr gestrisnum vinalegum stað í eina allsherjar ferðamannagildru?  Iceland Tourist Trap.   Auðvitað mun það verða fljótt að spyrjast út og auðvitað mun ferðamönnum fækka í kjölfarið.   Auðvitað.

 

Það er þó einn kostur við það að ferðamönnum fækki: Álagið á náttúruna minnkar.   En ókostir við fækkun eru auðvitað margir.

 

Þetta er ekki í fyrsta sinn sem Íslendingar freistast til að reyna að hafa fé af ferðamönnum. Grani bóndi á Stað reyndi það eitt sinn og fór illa fyrir honum:

Úr þjóðsögum:

"Á Stað á Ölduhrygg (Staðastað) bjó í gamla daga bóndi sá, er Grani hét; var hann bæði ágjarn og auðugur. Alfaravegurinn lá um landeign hans eptir endilaungum Ölduhrygg sem nú er kallað Staðarholt, og verður enn í dag að fara um þennan veg, er ferðast er vestur undir Jökul eða þaðan inn á Mýrar eða í Dali, enda er vegur sá mjög fjölfarinn, bæði til kauptúnanna Ólafsvíkur og Búða, og til skreiðarkaupa vestur i „pláss", sem kallað er, en það er Hjallasandur, Keflavík, Ólafsvik, og Brimilsvellir.

Grani bóndi þóttist nú geta náð miklu fé, ef hann tollaði veginn; byggði hann því afar mikinn torfgarð neðan frá sjó og upp í Langavatn (Staðarvatn). Hlið hafði hann á garðinum, þar sem vegurinn er, en veitti eingum fararleyfi, nema þeim, er greiddu Granatoll. Óljóst er með öllu, hve hár hann hefir verið, en illa undu menn tollgreiðslu þessari, enda launuðu þeir Grana bónda hana "því einhvern morgun fanst hann dauður hangandi við annan dyrastafinn í garðshliðinu.

Hefir sá vegur aldrei verið tollaður síðan. Það er auðséð á garðrúst þeirri, sem eptir er, að hann hefir verið ákaflega hár og þykkur, og leingd hans hér um bil 300-400 faðmar."

                                                          Þjóðsögur og Munnmæli. Jón Þorkelsson. 1899.

 

 

Illa fór fyrir Grana bónda sem ætlaði að græða fljótt og vel.    Illa getur einnig farið fyrir íslenskum ferðaiðnaði ef menn sjást ekki fyrir.   Skyldi Grani bóndi vera genginn aftur og farinn að hafa áhrif vítt og breitt um landið?    Maður gæti haldið að svo væri.

 

 

 

 

 

 

Það er svo annar handleggur, að finna þarf góða lausn til
að kosta viðhald á ferðamannastöðum.  Eitthvað sem er
einfalt og auðvelt í framkvæmd.

Ég þykist muna að ég hafi þurft að borga $40 í ferðamannaskatt
við brottför frá Kenya fyrir þrem árum.
Ekki var það flókið. Enginn ferðamannapassi og engar miðasölur. 
Ekkert vesen.  Svipað fyrirkomulag er víða og nefnist Departure Tax
á enskri tungu.

 

Á bloggsíðu Mörtu B. Helgadóttur  "Framtíðarsýn eða skammtímaokur"  stendur m.a:

"Gjaldtaka er óþörf

Ferðaþjónustan skilaði um 27 milljörðum í tekjur til ríkissjóðs á síðasta ári. Ferðaþjónustan aflaði í fyrra meiri erlends gjaldeyris en nokkur önnur atvinnugrein á Íslandi, alls sem svarar 275 milljörðum króna. Þessir aurar hljóta að nægja til að byggja upp náttúruvernd og þjónustu við ferðamenn á vinsælustu stöðum".

 

 

Aðeins 2% af árlegum tekjum ríkisins, 27 milljörðum, af ferðaþjónustunni er um hálfur milljarður eða 500 milljónir króna.  Ef ríkið veitti þessari upphæð árlega í uppbyggingu og viðhald, þá þyrfti ekki náttúrupassa, brottfararskatt eða Granatoll. Jafnvel 1% af þessum tekjum árlega væri nóg.

Þetta er miklu einfaldari og viðkunnalegri leið en að
innheimta Granatoll af ferðamönnum. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Grani ferðabóndi afturgenginn ?

 

 

Hver á hverasvæðið við Geysi...?

 

 

 

Það er ljóst að samkvæmt gömlu afsali á ríkið a.m.k. hverina Geysi, Strokk, Blesa og Litla-Geysi.

 

Fróðlegt væri að vita hvernig eignarhald hverasvæðisins skiptist milli ríkisins og landeigendafélagsins.  Er til eignaskiptakort sem sýnir þessa skiptingu? 

Væntanlega á ríkið norðurhluta svæðisins, en landeigendafélagið þann hluta sem er að sunnanverðu.

Hvar eru mörk þessara eignahluta?

Hver á girðinguna umhverfis hverasvæðið? Líklega ríkið. Hver á göngustígana um hverasvæðið? Líklega ríkið.

Hver kostaði aðgerðina við að endurvekja Strokk með því að bora í hann árið 1963 á vegum Geysisnefndar? Líklega var það á kostnað ríkisins.

Ætlar landeigendafélagið að selja eingöngu inn á syðri hluta hversvæðisins, eða ætlar það sér að selja einnig inn á þann hluta sem er í eigu ríkisins, þ.e. okkar allra Íslendinga?

Stendur til að afmarka syðra svæðið með girðingu og selja inn á það?

 

Margt er óljóst í þessu máli og væri fróðlegt að fá nánari skýringar.

 

Það er ljóst að bæta þarf göngustíga o.fl., en að reisa miðasöluskúr eins og gert hefur verið við Kerið hugnast mér illa. Hafa menn ekki farið fram úr sjálfum sér í þessum málum?  Eru ekki einhverjar aðrar betri lausnir til?

 

 

Heimafólk hefur byggt upp hótelsvæðið af einstökum dugnaði og smekkvísi. Þar er allt eins snyrtilegt og hugsast getur og viðmót gott. Þangað er gott að koma.

Hverasvæðið hefur aftur á móti verið að nokkru leyti útundan. Ekki er hægt að ætlast til þess að félag landeigenda standi straum af úrbótum án þess að fá tekjur í staðinn, og ríkið virðist hafa haft takmarkaðan áhuga, en höfundur þessa pistils telur að ríkið eigi að sjá sóma sinn í að standa straum af kostnaði, enda ljóst að tekjur af ferðamönnum t.d. í formi virðisaukaskatts af vörum og þjónustu hljóta að vera drjúgar. Það er einnig vel skiljanlegt að landeigendur vilji hafa einhverjar tekjur af eign sinni.

Fyrir nokkrum árum, ef ég man rétt, stóð til að ríkið keypti suðurhluta hverasvæðisins af landeigendum. Ef til vill setti hrunið strik í reikninginn, en væri ekki rétt að kanna hvort áhugi sé enn fyrir hendi?

 

 

 

 

 Úr Morgunblaðinu 23.5.2001

 

 

 --- --- ---

 

DAGBIAÐIÐ

Reykjavík, laugardaginn 31. ágúst 1935.

Geysir i Haukadal endurheimtur Sigurður Jónasson, framkvæmdastjóri gefur ríkinu Geysi og hverasvæðið umhverfis, sem selt hafði verið úi úr landinu. Í gær, síðdegis, barst Hermanni Jónassyni, forsætisráðherra, svohljóðandi gjafabréf, ásamt afsalsbréfi því, sem hér fylgir einnig þar á eftir:

 

Reykjavík, 20. ágúst 1935.

 

Herra forsætisráðherra Hermann Jónasson,

Reykjavík.

 

Hér með tilkynni ég yður herra forsætisráðherra, að ég gef íslenzka ríkinu kr. 8000,00 — átta þúsund krónur — til greiðslu á kaupverði hveranna Geysis, Strokks, Blesa og Litla- Geysis í Haukadal og landspildu umhverfis þá, samkvæmt afsali til Ríkisstjórnar Íslands undirrituðu af mér f. h. eiganda í dag.

 

Þessu til staðfestu er undirritað nafn mitt í viðurvist tveggja tilkvaddra vitundarvotta.

  Sigurður Jónasson.

Vitundarvottar:

  Jón Árnason 
  Valtýr Blöndal.

 

Ég, Sigurður Jónasson framkvæmdarstjóri, Reykjavík, geri kunnugt að ég fyrir hönd hr. Hugh Charles Innes Rogers í Beechcroft, Nitton, Bristol, samkvæmt umboði dagsettu 15. ágúst þ. á., sel og afsala Ríkisstjórn íslands til fullrar eignar, hverina Geysi, Strokk, Blesa og Litla-Geysi, sem öðru nafni nefnist Óþerrishola, allir liggjandi í Biskupstungnahreppi í Árnessýslu, ásamt landspildu þeirri, sem takmarkast þannig: að vestan af beinni línu frá Litla-Geysi 50 faðma í norður, norður fyrir Blesa, að sunnan af beinni línu frá Litla-Geysi sunnanverðum og 130 faðma í austur, þaðan 50 faðma beint norður, en að norðan ræður bein lína þaðan og í landamerkin að vestanverðu, norðanvert við Blesa, allt eins og umbjóðanda mínum var afhent það með afsalsbréfi dags. 19. desember,1925.

 

Salan er þó bundin þessum skilyrðum: í fyrsta lagi, að bóndinn í Haukadal hafi rétt til að hafa á hendi umsjón yfir hverunum fyrir hæfilega borgun, þegar eigandinn sjálfur eða menn hans eru fjarverandi. Í öðru lagi, að bóndinn í Haukadal sitji fyrir allri hestapössun.

 

Með því að Ríkisstjórn Íslands hefir greitt mér fyrir hönd umbjóðanda míns hið umsamda kaupverð kr. 8000,00 — átta þúsund krónur — að fullu, lýsi ég hann réttan eiganda að ofannefndum hverum og landspildum.

 

Þessu til staðfestu er undirritað nafn mitt í viðurvist tveggja tilkvaddra vitundarvotta.

Reykjavík, 30. ágúst 1935.

  Sigurður Jónasson

  skv. umboði.

Vitundarvottar:

  Jón Árnason
  Valtýr Blöndal.

 

 --- --- ---

 

 

 

 Á ríkið hverasvæðið norðan Litla Geysis og ríkið sunnan hans?

Litli Geysir, sem getið er um í afsalinu, er rétt fyrir neðan miðja mynd. 

"Afsalsbrjef, utg. 9/4, fyrir hverunum Geysi, Strokk, Blesa og Litla Geysi, ásamt
umhverfis liggjandi landi".  stendur í afsalsbréfinu þannig að mörkin hljóta að vera eitthvað sunnan við Litla Geysi.

 

 

 

Fróðleikur um Geysissvæðið á vef Hótel Geysis
"...Hverasvæðið hefur oft skipt um eigendur á söglegum tíma. Fram til 1894 tilheyrði svæðið Laug í Haukadal.
Eigendur Laugar seldu síðan svæðið James Craig nokkrum sem seinna varð ráðherra N-Írlands.
Á meðan Geysir var í eigu James var selt inn á svæðið, það hefur hvorki verið gert fyrr né síðar.
Eftir fleiri eigendaskipti, keypti Sigurður Jónsson svæðið og gaf íslendingum.
Geysisnefnd var stofnuð og sá hún um að stuðla að verndun svæðisins og lífríki þess...".  Dr. Helgi Torfason 

Þegar Geysir var seldur á 3000 krónur. Grein í Mbl. 2001

Geysir í Haukadal endurheimtur. Grein í Nýja Dagblaðinu 1935

 

 

Búið er að setja upp miðasöluskúr við Kerið. 
Eftir er að setja upp miðasöluskúra við Gullfoss, Skógafoss, Jökulsárlón, Goðafoss, Dettifoss, Dimmuborgir...   o.m.fl. 
Ekki er það falleg framtíðarsýn.

Helsta aðdráttarafl hverasvæðisins við Geysi (hverirnir gamli Geysir, Strokkur, Blesi og Litli Geysir) er í eigu ríkisins, þ.e okkar Íslendinga allra.
Hvernig geta einstaklingar farið að selja aðgang að því svæði?

Það er þó ljóst, að verði úr þessum áformun, þá mun það hafa mjög neikvæð áhrif á ímynd staðarins,
 og þar með þann góða rekstur sem þar fer nú fram. 

 

 

 --- --- ---

Uppfært 30. október:

 

Þessi mynd er í Morgunblaðinu 30. október blaðsíðu 12.
Þar er að finna svar við spurningu sem varpað var fram hér að ofan.
Áskrifendur geta lesið blaðið hér.

 

Ríkið á alfarið svæðið sem umykur meðal annars gamla Geysi og Strokk,

og á einnig 25,3% af sameigninni sem er þar fyrir utan.

Það er því orðið ljóst að ekki er hægt að selja inn á svæðið án samþykkis ríkisins.

 

 

 

"Fjármálaráðuneytið fer með eignarhlut ríkisins á svæðinu. Í svari frá ráðuneytinu kemur fram að ríkið eigi um 23 þúsund fermetra í »hjarta hverasvæðisins« við Geysi. Þetta svæði sé að fullu og öllu í eigu ríkisins og sé ekki hluti af eignum Landeigendafélags Geysis. »Innan þessa svæðis eru flestar þær náttúruperlur sem gefa svæðinu gildi og aðdráttarafl eins og Geysir, Strokkur og Blesi,« segir í svarinu.

Svæðið umhverfis séreign ríkisins, sem markist af girðingu umhverfis svæðið, sé hins vegar í sameign ríkisins og Landeigendafélags Geysis sem ríkið er ekki aðili að. Fyrir utan land ríkisins í séreign sé eignarhlutur ríkisins í sameignarsvæði hverasvæðisins 25,3%.

Sigrún Ágústsdóttir, lögfræðingur og sviðsstjóri hjá Umhverfisstofnun, segir að gjaldtaka geti ekki hafist á svæðinu nema samstaða sé um hana meðal landeigenda. Við bætist að þótt Geysissvæðið sé ekki friðlýst, hafi náttúruverndarráði á sínum tíma verið falin umsjón með svæðinu. Umhverfisstofnun hafi tekið við hlutverki náttúruverndarráðs og sé því rekstraraðili að Geysissvæðinu, í skilningi 32. greinar náttúrverndarlaga. Þar segir að Umhverfisstofnun eða sá aðili sem falinn hafi verið rekstur náttúruverndarsvæðis geti ákveðið gjald fyrir veitta þjónustu. Hann geti ennfremur ákveðið gjald fyrir aðgang að svæðinu ef spjöll hafi orðið af völdum ferðamanna eða hætta sé á slíkum spjöllum.

Sigrún segir að í ljósi ágangs á Geysissvæðinu sé forsenda fyrir gjaldtöku, en hún geti ekki hafist án samkomulags á milli eigenda.

Einnig verði að hafa í huga að ákvæði um frjálsa för almennings um landið séu rótgróin og að skýrar heimildir verði að vera fyrir takmörkunum á umferð um land. Ákveði einhver að fara inn á Geysissvæðið, án þess að greiða gjald til Landeigendafélagsins, sé engin heimild til að refsa viðkomandi, s.s. með því að greiða sekt. Það væri með öðrum refislaust að neita að borga. »Við höfum ekki velt því fyrir okkur hvernig við munum bregðast við gjaldtöku. Það er miklu betra að aðilar tali saman og nái samkomulagi,« segir Sigrún".

 Ofangreint ætti að vera í samræmi við það sem kemur fram í
Geysir í Haukadal endurheimtur. Grein í Nýja Dagblaðinu 1935

 

 

Gjald fyrir að skoða Geysi

Veðurstofan www.yr.no heiðrar risann Bergþór úr Bláfelli...

 

 

 

 

Bergþórsleiði ...

 

Þegar kristni fór að breiðast út um landið, bjó risinn Bergþór í Bláfelli ásamt konu sinni Hrefnu sem hvatti bónda sinn til að flytjast brott frá þessum óþolandi hávaða í kirkjuklukkunum niðri í byggðinni.  Hann fór hvergi en hún færði sig norður fyrir Hvítárvatn þar sem heitir Hrefnubúðir. 

 

Bergþór gerði sér dælt við byggðamenn og fór stundum suður í sveit til að nálgast nausynjar.  Eitt sinn á heimleið bað hann bóndann á Bergstöðum að gefa sér að drekka.  Bóndi fór heim og sótti drykkinn en Bergþór hjó með staf sínum holu í berg við túnfótinn.  Bergþór drakk nægju sína og þakkaði.  Sagði hann bónda að geyma jafnan sýru í holunni, ella hlytist verra af, og mundi hún þar hvorki frjósa né blandast vatni. Æ síðan hefur verið geymd sýra í kerinu og skipt um árlega. Verði misbrestur þar á verða landeigendur fyrir óhöppum.  Síðast gerðist það árið 1960 og missti þá bóndinn allar kýr sínar.

 

Þegar aldurinn færðist yfir Bergþór fór hann eitt sinn niður að Haukadal og bað bóndann um að tryggja sér legstað þar sem heyrðist klukknahljóð og árniður, og bað hann að flytja sig dauðan í Haukadal.

Til merkis um að hann væri dauður yrði göngustafur hans við bæjardyrnar í Haukadal.  Þá skyldi bóndi vitja hans í hellinum í Bláfelli og hafa að launum það, sem hann fyndi í kistli hans.  Bóndi fór eftir þessum tilmælum og fann ekkert annað en þurr lauf í kistlinum og lét þau vera.  Vinnumaður hans fyllti vasa sína af laufum og þegar þeir voru komnir niður í Haukadal með líkið, voru þau orðin að gulli.  Bóndinn lét jarða Bergþór norðan kirkjunnar þar sem er aflangur hryggur og bratt niður að Beiná.  Þar heitir nú Bergþórsleiði.  Hringurinn, sem var á göngustaf Bergþórs, er sagður prýða kirkjuhurðina.

 

 

 

Það var Hákon Bjarnason skógræktarstjóri sem kostaði sjálfur og lét setja steininn á leiði Bergþórs, eins og hann gerði einnig á leiði Jóns hraks á Skriðuklaustri.  

 

(Smella má tvisvar á litlu myndirnar til að stækka).

 

 

 

Enn þann dag í dag verða Tungnamenn varir við Bergþór þegar hann leggur leið sína frá núverandi heimili sínu örskammt fyrir norðan kirkjuna í Haukadal þar sem heitir Bergþórsleiði. Hann stikar stórum skrefum yfir Beiná þar sem beinaleifar miklar eru á botni árinnar rétt við kirkjugarðinn og yfir á Bryggjuheiði þar sem hann heimsækir heimafólk og þiggur brjóstbirtu þar sem nú heitir hinu heiðna nafni Iðavellir, og síðan meðfram Tungufljóti að fossinum Faxa, þar sem hann fer af öryggi yfir fljótið á grynningunum ofan við fossinn. Hressingu fær  hann svo í holunni í berginu að Bergstöðum, en ábúendur þar gæta þess ávallt vel að Bergþór fái nægju sína af mjólkursýru og komi aldrei að kerinu tómu.

Nú hefur Norska veðurstofan  sem heldur úti vefnum www.yr.no séð ástæðu til að heiðra Bergþór gamla með því að gera sérstaka veðurspá fyrir karlinn, svo hann fari sér nú ekki að voða þegar hann sækir sér nauðsynjar, ket og brennivín, suður í sveitir.

                             Veðurspá www.yr.no fyrir Bergþórsleiði

 

 

 

 

 

Hvernig skyldi Bergþór hafa fengið Norðmenn
til að gera sérstaka veðurspá fyrir sig? 

Auðvitað er það lítið mál fyrir fjölkunnugan risa
úr einu tignarlegasta fjalli Íslands.

 

 

Er það ekki annars dálítið undarlegt að gefa út veðurspá fyrir leiði?

 

Vel varðveitt leyndarmál í Frakklandi...

 

 

 

 

Sumir eiga sér draum sem aldrei verður neitt annað en draumur.  Aðrir láta draum sinn rætast jafnvel þó það kosti blóð, svita og tár. Draumar sem rætast eiga það til að vera engu líkir, enda eru draumar alltaf dálítið sérstakir og persónulegir.

Margrét Jónsdóttir listmálari er ein þeirra sem hafa látið draum sinn rætast, draum um að eiga hús í sveit í Frakklandi.   Fyrir um áratug keypti hún ævagamalt hús í örlitlu þorpi ekki langt frá París. Hún gerði húsið, sem er 300 ára gamalt, upp af einstakri alúð og smekkvísi sem listamönnum einum er lagið,  og breytti því í sannkallaðan unaðsreit.

 
Þarna dvelur listamaðurinn annað slagið, en leigir húsið út þess á milli þeim sem vilja kynnast hinu blíða Frakklandi, eða eins og Frakkar segja sjálfir: "Douce France".    Það kemur skemmtilega á óvart hve leiguverði er stillt í hóf.

Skammt frá húsinu eru kastalar, ótal eldgamlar gönguleiðir, hundgömul þorp, baðströnd við vatn, skógur, veiðar, golf og hestaleiga.  Allt er þetta nokkuð sem okkur sem búum í köldu landi nærri heimskautsbaug dreymir um að kynnast.

Sannarlega er það ótrúlegt framtak að gera 300 ára gamalt hús svona vel upp eins og raun ber vitni.   Ef einhvers staðar er til gamalt hús með fallegri sál og góðum anda þá er það hér.

Húsið er í litlu þorpi í sveitarfélaginu Mayenne í héraðinu Pays de la Loir. Náttúrufegurð er þar mikil.

 

Eiginlega er þetta vel varðveitt leyndarmál sem fáir vita um.   Er ástæða til að ljóstra upp þessu fallega leyndarmáli?  Auðvitað!

 

 

Vefsíða þessa fallega húss sem auðvitað heitir Mögguhús er:                       margretjonsdottir.blogspot.fr

 

Facebook síða hússins er hér.  (Áhugaverðar upplýsingar).

 

Fjölmargar myndir og upplýsingar um leiguverð eru hér

Fjölmargar myndir eru á Flickr síðu hér, en þær má skoða sem myndasýningu (slideshow).

 

 

 

Eldhúsið

 

 

 Stofan

 

 

  Bakgarðurinn

 

 

 Húseigandinn Margrét Jónsdóttir listmálari

 

 

 

400.000 ára saga Mayenne

 

 

 

 Undursamleg náttúrufeguð

 

 

 

 Uppgötvið Mayenne og auðlegð þess!

 

 

 

 

 Mont Saint Michel

 

 

Smella hér:  margretjonsdottir.blogspot.fr

 

 

Síða hússins á Facebook er áhugaverð: MögguHús-Hús til leigu  

 

 

 

 

264% hækkun virðisaukaskatts á ferðaþjónustu...

 

 

 

Hvort er fyrirhuguð hækkun virðisaukaskatts á ferðaþjónustu 264% eða 18,5%?

Svarið er auðvitað 264%.

Virðisaukaskatturinn hækkar vissulega um 18,5 prósentustig
(25,5% mínus 7%) en ekki um 18,5 prósent.

Ferðamaður, sem áður greiddi án VSK kr. 10.000 fyrir gistinguna og með VSK kr. 10.700, mun eftir breytinguna greiða kr. 12.550 með VSK.

Hækkunin sem ferðamaðurinn sér er úr 10.700 í 12.550 eða 17,3% af heildarupphæðinni. 

Hann greiðir aftur á móti 2.550 kr. í skatt í stað 700 kr. áður, eða 1.850 kr. meira sem er 264% hækkun.

Hækkun virðisaukaskatts á ferðaþjónustu er því 264% ef af verður.   

 

Heyrst hefur að 7% VSK sé niðurgreiðsla ríkisins til ferðaþjónustuaðila, þeir séu því á ríkisstyrk. Þetta er reyndar haft eftir fjármálaráðherra.  

Væntanlega eru þá matvörukaupmenn líka á ríkisstyrk því matvara er með 7% VSK, ef ég man rétt.

 

Annars er það ekki ferðaþjónustan sem greiðir virðisaukaskattinn, heldur innheimtir hann af ferðamönnum fyrir ríkið.
Það eru því ferðamennirnir sem greiða vaskinn sem eru ríkisstyrktir, eða þannig ...

 

Það má ekki gleyma því að útlendingar hafa miklu meira verðskyn en við mörlandarnir. Þeir munu taka eftir þessari verulegu hækkun á virðisaukaskatti. Þeim mun hugsanlega fækka af þeim sökum.

Það gleymist e.t.v. í umræðunni að ferðamenn skilja miklu meira eftir sig en virðisaukaskatt af ferðaþjónustu. Miklu meira. Þannig getur fækkun ferðamanna vegna þessa auðveldlega haft þau áhrif að heildartekjur af þeim minnki stórlega.  Það er því eins gott að fara varlega í verðhækkunum.  Ekki rugga bátnum að óþörfu.

 

 

 

 

 

Greiða engan virðisaukaskatt

Hveralyktin góða í Hveragerði...

 

 

 

Brennisteinsvetni (H2S) er lofttegund sem oftast gengur einfaldlega undir nafninu „hveralykt", en þannig lykt þekkja flestir Íslendingar. Þessa lykt má finna nánast alls staðar á hverasvæðum og þar sem jarðhitinn er virkjaður, í mismiklu magni þó.  Lykt af brennisteinsvetni má finna af eggjum og jökulárhlaupum.

Hveragerði er fallegur bær sem dregur nafn sitt af fjölda hvera inni í bænum og umhverfis hann. Íbúar hafa lengi notað gufu og heitt vatn til að hita upp gróðurhús sín og íbúðarhús. Ferðamenn koma til að njóta hins fallega umhverfis og þefa af hveralykt. Kort þar sem sjá má m.a. hverina í bænum er að finna hér.  Inni í miðjum bænum er jafnvel Hveragarður eða Geothermal Park þar sem má sjá ýmsar gerðir hvera, heitt vatn sjóða og hvæsandi gufu streyma. Sjá myndir hér. (Myndin efst á síðunni er fengin þar að láni). Um Hveragarðinn í Hveragerði má lesa hér á Virtual Tourist.

Á vef Hveragerðisbæjar www.hveragerði.is  er nábýlinu við hverina lýst. Þar stendur meðal annars:

„Fá bæjarfélög á Íslandi hafa upp á jafn fjölbreytta möguleika til útivistar að bjóða og Hveragerði. Í bænum sjálfum eru einstakar náttúruperlur á borð við hverasvæðið þar sem fræðast má um mismunandi tegundir hvera, og Varmá sem liðast í gegnum miðbæinn..."

„Reykjadalurinn er sannkölluð útivistarperla en þarna er ein sú flottasta gönguleiðin í Hveragerði. Volgar laugar og litrík hverasvæði gera landsvæðið að einstakri náttúruperlu sem enginn útivistarmaður ætti að láta fram hjá sér fara. Sundföt eru nauðsynleg með í för en heiti lækurinn er helsta aðdráttaraflið í dalnum en hægt er að baða sig í læknum, tekur u.þ.b 1 1/2 - 2 klukkustundir að ganga að honum. Gönguleiðin er vel merkt og má sjá falleg hitasvæði á leiðinni en varast má að fara ekki útaf af gönguleiðinni."

 

Mjög fróðleg grein um hverina í Hveragerði og hverasvæðið í miðbænum er á vef Lands og sögu, sjá hér.

 ---

Það kemur bloggaranum því ekki á óvart að hveralykt eða lykt af brennisteinsvetni finnist í Hveragerði. Svo hefur alltaf verið og verður vonandi áfram um ókomna tíð. Án hveranna fallegu væri bærinn ekki svipur hjá sjón. Það eru ekki margir bæir í veröldinni sem státað geta af Hveragarði eða Geothermal Park með sjóðandi vatni, hvæsandi gufu og yndislegri hveralykt inni í miðjum bænum.  Svo ekki sé minnst á alla hverina í fjallshlíðunum umhverfis, blásandi borholur og gufuskiljur þar sem jarðvarminn er virkjaður til húshitunar og matvælaframleiðslu. Allt þetta hlýtur að hafa áhrif á mælingar, hvort sem þær eru skynrænar gerðar með nefinu eða með dýrum mælibúnaði.

 

 

Fólkið verði ekki tilraunadýr

Apollo-15: Ferðin til tunglsins fyrir 40 árum...

 

 

 

 

Í þessum mánuði eru liðin 40 ár frá ferð Apollo-15 til tunglsins. Það var 26. júlí árið 1971  sem 12 daga ferðalagið  hófst.  Í þessari fjórðu mönnuðu ferð til tunglsins höfðu ferðalangarnir með sér bifreið og óku henni um yfirborð mánans... 

Um svipað leyti og menn voru að ganga um yfirborð tunglsins voru miklar framfarir í flugi. Hljóðfráa farþegaþotan Concorde flaug sitt fyrsta flug árið 1969 svo og Boeing-747 júmbó-þotan sem enn er í notkun. Breska Harrier herþotan sem getur tekið sig á loft lóðrétt flaug fyrst árið 1967...

Á þessum tíma voru menn stórhuga og létu draumana rætast. Hvernig er það í dag, snýst öll tækniþróun um að smíða GSM síma með stærri og stærri skjá og forrita öflugri tölvuleiki með enn meira blóði og hryllingi? Eru menn hættir að hugsa stórt?

 

Heimildarmyndin hér fyrir neðan fjallar um Apollo-15.

(Þar sem myndin er byggð á Adobe Flash ræður Apple iPad ekki við að birta hana).

 

 

 

 

Geimfarar Apollo áætlunarinnar komu m.a. til æfinga á Íslandi.
Gæti þessi mynd verið tekin nærri hinu fræga Nautagili?

 

 

 

Til hamingju með daginn Axel Sölvason...!!!

 

 

 

 

Hinn síungi Axel Sölvason er orðinn áttræður. Hver skyldi hafa trúað því, maður sem lítur út fyrir að vera að minnsta kosti tíu árum yngri, og í viðkynningu áratugum yngri.  Einn af þessum heppnu sem tíminn bítur ekki á.

Stundum hef ég velt því fyrir mér hvers vegna tíminn virðist hafa gleymt Axel. 
Líklega er skýringin einföld.  Sjálfsagt á Axel þátt í þessu... Hann er einn sá mesti dellukarl sem ég þekki, einn af þeim lífskúnstnerum sem kunna að varðveita barnshjartað það vel að tíminn gleymir því að menn séu til. Gleymir því að menn eigi að eldast...

Axel er, og hefur allaf verið, mikill dellukall.  Hann hefur stundað ýmiss konar flug, bæði utanfrá og innanfrá, flogið listflug og hringspólað í teygjustökki. Hann hefur verið í fjarskiptasambandi um víða veröld sem radíóamatör, ferðast um hálendið á sínum fjallabíl, stundað skytterí, og guð má vita hvað...   Hann er enn að og verður örugglega um ófyrirsjáanlega framtíð, ef ég þekki hann rétt.  Svona líf er líklega lykillinn að eilífri æsku.

Ég óska Axel mínum gamla og síunga kunningja innilega til hamingju með áfangann.

 

Á myndinni er Axel Sölvason aðeins vinstra megin við miðju. Í ræðupúltinu er frægasti flugkappi Íslendinga, Þorsteinn E. Jónsson sem frægur varð fyrir afrek sín hjá Royal Air Force í síðari heimsstyrjöndinni og í Biafra. Milli Axels og Þorsteins er Ásgeir Long. Lengst til vinstri er Ingvar Þórðarsson, en milli hans og Axels eru Böðvar Guðmundsson og Ólafur Sverrisson.  Myndina tók pistlahöfundur einhvern tíman á síðustu öld.

 

 

--...    ... --

          -..    .

                    -    ..-.    ...--    ---   --