Alþjóðlegur dagur skóga er í dag 21. mars - Myndband - Nytjaskógrækt á beru landi...

 

 

 

Verðlaus hektari lands gæti skilað 2 milljóna arði eftir 50 ár.

Alþjóðlegur dagur skóga er föstudaginn 21 mars 2014. Í tilefni dagsins hefur Skógrækt ríkisins sett saman myndskeið með ljósmyndum og fróðleik um nytjaskógrækt á beru landi. Sýnt hefur verið fram á að hægt er að rækta timburskóga á íslenskum eyðimörkum og fá veruleg verðmæti úr skóginum eftir 50-80 ár.

Í stað eyðisanda á láglendi, sem ná yfir um 12% landsins, getum við fengið dýrmætt skóglendi. Einn hektari sem nú gefur af sér einn til tvo þúsundkalla á ári með sauðfjárbeit gæti gefið af sér tvær milljónir eftir 50 ár ef ræktuð er alaskaösp.

Skógrækt bætir landið, skapar atvinnu, treystir búsetu, byggir upp sjálfbær vistkerfi, vinnur gegn landeyðingu, jarðvegstapi og uppblæstri. Sveiflum haka og ræktum nýjan skóg!

Lesið meira hér og hér á vef Skógræktar ríkisins.

  www.skogur.is

 

 

Fróðlegt myndband:

 

Í dag er vorjafndægur - Egg sem standa upp á endann...

 

 

 

 

Í dag er jafndægur að vori. Dagur og nótt eru jafn löng og á morgun verður dagurinn lengri en nóttin.

Í Skáldskaparmálum Snorra-Eddu segir um vorið að það sé frá jafndægri til fardaga, en þá taki við sumar til jafndægris á hausti. Samkvæmt því lauk vetrinum í gær.

Með orðinu jafndægur er átt er við þá stund þegar sól er beint yfir miðbaug jarðar, sem í fornu máli hét jafndægrishringur, og dagur og nótt eru jafnlöng um alla jörðina. Þetta gerist tvisvar á ári, á vorjafndægri á tímabilinu 19.-21. mars og á haustjafndægri 21.-24. september. Um þetta leyti er dagurinn um það bil jafnlangur nóttinni hvar sem er á jörðinni, og af því er nafnið dregið.

 

 Úr skáldskaparmálum Snorra-Eddu:

,,Frá jafndægri er haust, til þess er sól sezt í eykðarstað. Þá er vetr til jafndægris. Þá er vár til fardaga. Þá er sumar til jafndægris. Haustmánuðr heitir inn næsti fyrir vetr, fyrstr í vetri heitir gormánuðr, þá er frermánuðr, þá er hrútmánuðr, þá er þorri, þá gói, þá einmánuðr, þá gaukmánuðr ok sáðtíð, þá eggtíð ok stekktíð, þá er sólmánuðr ok selmánuðr, þá eru heyannir, þá er kornskurðarmánuðr."

 

Sumir trúa því að tvisvar á ári sé hægt að láta egg standa upp á endann, þ.e. þegar jafndægur er á vori og á hausti.  Nú er bara að prófa!

Sjálfur gat ég ekki staðist freistinuna og prófað með fallegum brúnum íslenskum eggjum.  Á myndinni efst standa þrjú egg á rennisléttri keramik eldavélarhellunni.   Nú er komið að þér að prófa, lesandi góður!

 

 

Ferðamannagildran Ísland - Er Grani bóndi genginn aftur...?

 

 

 

  

Íslendingar eru að stíga mikið óheillaspor sem á eftir að hafa mjög slæm áhrif á orðspor landsins og heimsóknir erlendra ferðamanna. Skammsýni landans er með ólíkindum.

 

Nú á að fara að reisa innheimtuskúra við alla helstu ferðamannastaði. Nú skal sko græða á útlendingunum sem eru að þvælast um landið.  Víða um land má sjá dollaraglampa í augum landans. Nú ætla allir að græða, ekki á fótanuddtækjum í þetta sinn, heldur íslenskri náttúru og gestum okkar.

 

Þegar er farið að innheimta gjald við hverina í Hveragerði, Kerið í Grímsnesi og nú er það Geysir. Í dag bárust fréttir frá Rangárþingi Eystra þess efnis að  verið sé að hugleiða að innheimta af ferðamönnum sem þangað koma, en þar eru meðal annars Skógafoss, Seljalandsfoss, Þórsmörk, Drumbabót, Paradísarhellir, Fimmvörðuháls og frægir jöklar.  Hugmyndir eru uppi um að fara að innheimta stíft í Mývatnssveit fyrir að fá að horfa á fossa og fjöll.

 

Er það fögur framtíðarsýn að sjá tollheimtumenn í skúrum eða vélsleðagöllum við alla helstu ferðamannastaði landsins?

 

Verður það lengi að spyrjast út um víða veröld að landið fagra og friðsæla hafi á undraskömmum tíma breyst úr gestrisnum vinalegum stað í eina allsherjar ferðamannagildru?  Iceland Tourist Trap.   Auðvitað mun það verða fljótt að spyrjast út og auðvitað mun ferðamönnum fækka í kjölfarið.   Auðvitað.

 

Það er þó einn kostur við það að ferðamönnum fækki: Álagið á náttúruna minnkar.   En ókostir við fækkun eru auðvitað margir.

 

Þetta er ekki í fyrsta sinn sem Íslendingar freistast til að reyna að hafa fé af ferðamönnum. Grani bóndi á Stað reyndi það eitt sinn og fór illa fyrir honum:

Úr þjóðsögum:

"Á Stað á Ölduhrygg (Staðastað) bjó í gamla daga bóndi sá, er Grani hét; var hann bæði ágjarn og auðugur. Alfaravegurinn lá um landeign hans eptir endilaungum Ölduhrygg sem nú er kallað Staðarholt, og verður enn í dag að fara um þennan veg, er ferðast er vestur undir Jökul eða þaðan inn á Mýrar eða í Dali, enda er vegur sá mjög fjölfarinn, bæði til kauptúnanna Ólafsvíkur og Búða, og til skreiðarkaupa vestur i „pláss", sem kallað er, en það er Hjallasandur, Keflavík, Ólafsvik, og Brimilsvellir.

Grani bóndi þóttist nú geta náð miklu fé, ef hann tollaði veginn; byggði hann því afar mikinn torfgarð neðan frá sjó og upp í Langavatn (Staðarvatn). Hlið hafði hann á garðinum, þar sem vegurinn er, en veitti eingum fararleyfi, nema þeim, er greiddu Granatoll. Óljóst er með öllu, hve hár hann hefir verið, en illa undu menn tollgreiðslu þessari, enda launuðu þeir Grana bónda hana "því einhvern morgun fanst hann dauður hangandi við annan dyrastafinn í garðshliðinu.

Hefir sá vegur aldrei verið tollaður síðan. Það er auðséð á garðrúst þeirri, sem eptir er, að hann hefir verið ákaflega hár og þykkur, og leingd hans hér um bil 300-400 faðmar."

                                                          Þjóðsögur og Munnmæli. Jón Þorkelsson. 1899.

 

 

Illa fór fyrir Grana bónda sem ætlaði að græða fljótt og vel.    Illa getur einnig farið fyrir íslenskum ferðaiðnaði ef menn sjást ekki fyrir.   Skyldi Grani bóndi vera genginn aftur og farinn að hafa áhrif vítt og breitt um landið?    Maður gæti haldið að svo væri.

 

 

 

 

 

 

Það er svo annar handleggur, að finna þarf góða lausn til
að kosta viðhald á ferðamannastöðum.  Eitthvað sem er
einfalt og auðvelt í framkvæmd.

Ég þykist muna að ég hafi þurft að borga $40 í ferðamannaskatt
við brottför frá Kenya fyrir þrem árum.
Ekki var það flókið. Enginn ferðamannapassi og engar miðasölur. 
Ekkert vesen.  Svipað fyrirkomulag er víða og nefnist Departure Tax
á enskri tungu.

 

Á bloggsíðu Mörtu B. Helgadóttur  "Framtíðarsýn eða skammtímaokur"  stendur m.a:

"Gjaldtaka er óþörf

Ferðaþjónustan skilaði um 27 milljörðum í tekjur til ríkissjóðs á síðasta ári. Ferðaþjónustan aflaði í fyrra meiri erlends gjaldeyris en nokkur önnur atvinnugrein á Íslandi, alls sem svarar 275 milljörðum króna. Þessir aurar hljóta að nægja til að byggja upp náttúruvernd og þjónustu við ferðamenn á vinsælustu stöðum".

 

 

Aðeins 2% af árlegum tekjum ríkisins, 27 milljörðum, af ferðaþjónustunni er um hálfur milljarður eða 500 milljónir króna.  Ef ríkið veitti þessari upphæð árlega í uppbyggingu og viðhald, þá þyrfti ekki náttúrupassa, brottfararskatt eða Granatoll. Jafnvel 1% af þessum tekjum árlega væri nóg.

Þetta er miklu einfaldari og viðkunnalegri leið en að
innheimta Granatoll af ferðamönnum. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Grani ferðabóndi afturgenginn ?

 

 

Óþerrishola en ekki Óþverrishola á hverasvæðinu við Geysi...

 

 

 

 

 

 

Á korti sem fylgir tillögu um skipulag hverasvæðisins við Geysi er einn hverinn merktur "Óþverrishola".  Þarna á væntanlega að standa "Óþerrishola".  Myndin efst á síðunni er fengin að láni úr Morgunblaðinu 7. mars s.l.

Á vef Hótel Geysis, þróun hverasvæðisins, er hverinn nefndur Óþerrishola.  Sé Google látið leita að orðinu Óþerrishola birtast 272 tilvísanir, en sé Google aftur á móti látið leita að orðinu Óþverrishola birtast aðeins 6 tilvísanir og vísa 4 þeirra til brautar á golfvelli svæðisins. Kannski það hafi ruglað einhvern í ríminu, eða að þetta er bara einföld innsláttarvilla  .

Óþerrishola dregur nafn sitt af því að hverinn gaus þegar loftþrýstingur var lágur, þ.e. þegar lægð gekk yfir. Var þá von á rigningu eða óþerri. Eftir þessu höfðu glöggir heimamenn tekið. (Sjá t.d. Ársskýrslu Náttúrufræðistofnunar Íslands 2005, bls.12).

 

Á kortinu hér fyrir neðan er hverinn réttilega nefndur Óþerrishola.